Tuvalet eğitimi - Gündüz alışkanlığı -

Tuvalet eğitimi geceleri saymazsak tamam gibi. Ufak tefek kaçırmalar oluyor, nadiren de tamamen kaçırıyor ama 19 aylık bir bebek için bence çok çok iyi!


Peki gündüzleri neler yaptım, nelere dikkat ettim ve en önemlisi de bana en çok gelen sorulardan biri tuvalette nasıl oyaladım...


Öncelikle eğer okumadıysanız "Tuvalet eğitimine baslarken" yazıma başlangıç olarak bir göz atmanızı tavsiye ederim. (Linke tıklamanız yeterli http://tontiritonton.blogspot.com.tr/2016/08/tuvalet-egitimine-baslarken.html)


İlk birkaç gün epey zorluyor. Kumsal'ın yaşı küçük olduğu için zorlamamaya karar vererek başladım ben bu işe; hazır olduğunu hissettim ama yine de 1 hafta 10 gün içinde gelişme olmazsa bırakacaktım. Fakat 2 haftanın sonunda artık tuvaletini çok az kaçıran, kendi değimiyle artık 'abla olmuş' bir kızım vardı. Ne büyük rahatlık ve kolaylıkmış gerçekten.
Umarım en kısa zamanda geceleri de halledip bu işi tamamen bitirebiliriz.


Geceler demişken eğer bebeğiniz 2 yaş civarıysa geceleri bağlamamayı de deneyerek başlayabilirsin. Bu konuda her ne kadar gece ve gündüz beraber bezden kesilmeli dense de ben Kumsal'ın kaçıracağını düşündüğüm için ikimizi de şimdilik zorlamama kararı aldım. Önümüzdeki aylarda geceyi de halledeceğiz inşallah. Ama siz gece için de hazır olduğunu düşünüyorsanız tek seferde bu işi bitirmiş olursunuz.


Benim ilk işim elbette tuvalet için ihtiyaçlarımızı belirleyip alışveriş yapmak oldu.
Sonrasında bezini artık çıkaracağımı ve kakamızı (Kumsal hepsine kaka diyor) artık tuvalete yapacağımızı söyledim.
Uzun zamandır benimle tuvalete giriyordu zaten, beraber sifonu çekiyorduk, anlatıyordum falan. 'Kakamızı yapacağız sifona basıp hoşçakal diyeceğiz' dedim; sifona basma işi çok hoşuna gidiyor o yüzden biraz da oyun gibi geldi ona.


Ayrıca seçiminiz lazımlık ya da tuvalet adaptörü; hangisi olacaksa rahat olmasına dikkat edin. Bizimki rahatça derdini anlatabildiği için bazen iyi oturtamadığımı 'toto acıyor' diyerek hemen söylüyor. Yani eğer kendini rahat ifade edemiyorsa ve rahatsız olduğunu hissediyorsanız kaldırıp tekrar oturtmayı deneyin.

Ortadaki oyun matını, halıları falan kaldırdım tabi. Sayısız kez yere yaptı, 'aa kaka mı yaptın kızım, neden söylemedin, olsun şimdi sileriz, gelince söyle tamam mı' gibi pozitif cümleler kurmaya gayret ettim. Elbette ki bizler de sabır taşı değiliz ama bu konuda soğukkanlılığınızı korumak bence çok önemli, korkması, gerilmesi ve strese girmesi işi daha da uzatacaktır.

Kumsal ilk seferlerde oturmak istemedi, ısrarcı olmadım. Kendini geriye atıp ağlıyordu.
Başta da dediğim gibi ısrarcı olmak niyetiyle başlamadım çünkü önümüzde bu işi halletmek için daha zaman vardı.
Tamam deyip biriktim. Amacım burada tamamen kendi isteğiyle oturmasını sağlamak.


Oturmaya başladığında ise karşısına bir tabure çekip önüne kitapları koydum. O seçti beraber okuduk. Tuvalette çabuk sıkılıyorlar, devam edip etmeyeceklerini kedileri de bilemiyorlar o yüzden ilk zamanlar tuvalette uzun oturmalarını sağlamak çok önemli. Yani hazırlıklı olun Yeni mekan tuvalet!


Hareketli kitaplar var piyasada onların iç kısımlarına oyun kartlarını sakladım, o buldu, kartlarla renkleri çalıştık, eşleştirme kartlarıyla oynadık, kovalara top attık, makyaj malzemelerimi beraber karıştırdık, tuvaleti geldiğinde elinde oynadığı ne varsa hepsini tuvalete taşıyıp orda devam ettik ki aklı orda kalmasın... hamurla oynamak da yine harika bir seçenek olacaktır.
Ben biraz fazla eğlendirdim sanıyorum ki bizimki bazen bittiği halde yine de ısrarla kalkmak istemiyor bu seferde içeri götürmek için oyun buluyorum

Aslında çocuğunuzun neyi sevdiği bildikten sonra tuvalette oyalamak o kadar da zor değil, fakat biraz sıkıcı bir iş ne yalan söyleyeyim. Taburede otur otur otur


Eğer kendisi söylemezse 2 saatte bir sormaya çalışıyorum (çok daha uzun süre tutabildiği halde), unuttuğu da olduğu için harlatmakta fayda var.

Uzun süre yapmadığında sırf gitmemek için söylemediğini biliyorum. Var mı kızım dediğimde hemen yok diyor ama anlıyorum ben. Böyle direndiği zamanlarda da, ki çok oluyor, ben önden koşuyorum 'kakam geldi, yetişmem lazım' falan diye. Hemen bizimki de arkamdan koşuyor 'geldi, geldi' diye. Yani aslında her şey oyundan geçiyor, nasıl ve ne şekilde olursa olsun işi oyuna dökün.


Umarım fikir verebilmişimdir. Cidden en zor süreçlerden birisi bence bu. İlk birkaç gün yanınızda sizinle yükünüzü paylaşabilecek, uzun süren tuvalet nöbetlerinde sizin yerinize az da olsa bekleyebilecek birisinin olması sizin nefes almanızı ve gevşemenizi sağlayacaktır. O yüzden hep soyluyorum destek olabilecek birileri varsa mutlaka yardım isteyin.


Kolaylıklar diliyorum


Sevgiler,
XOXO